Prikjes…

Posted on by Sylvie

Oké, de dierenarts op zich is geen probleem . Maar… even terug naar die injectie.

Hoe…

Hóe kan je dát nu voorbereiden? 

Je kunt je paard toch niet zo maar als speldenkussen gebruiken??

Nee, klopt. En dat mag ook helemaal niet. 😉 Maar je kan het hele gebeuren wel imiteren. Met bijvoorbeeld een spuit zonder naald. Of een balpen. 

Voor veel paarden is die balpen op de hals al voldoende gelijkaardig om hetzelfde gedrag te vertonen.

En dan ga je oefenen. Geef je paard een hou vast, een oefening die zorgt voor ontspanning en breng dan stapje voor stapje de niet zo aangename prikkel erbij. 

En beloon…

Veel! Maak het aangenaam.

Gaat je paard op den duur prikjes leuk vinden? 

Nee, dat denk ik niet. Hij kan wel leren dat er ná dat prikje wél iets leuks volgt.

The next best thing…

Safety First

Posted on by Sylvie

Safety first!

Regel nummer één die je moet onthouden als het aankomt op eerste hulp verlenen. Of het nu om paarden of om mensen draait.

Een gewonde hulpverlener is namelijk geen goede hulpverlener. 😉 

Zéker bij paarden is het heel belangrijk dat je je eigen veiligheid waarborgt. Een paard dat zich niet goed voelt, pijn heeft en stress ondervindt kan wel eens hevig reageren op nieuwe prikkels…

Ik was ooit getuige van een paard dat zich niet goed voelde en zijn eigenaar de kliniek in mepte omwille van een thermometer. 

Daarom vind ik het zó ontzettend belangrijk dat je in eerste instantie naar je eigen veiligheid kijkt. En daarom vind ik het zó ontzettend belangrijk dat je je paard voorbereid op zulke dingen.

Gewenning aan medische handelingen is net zo goed training en is net zo hard nodig als je dressuur- of springles.

Hoe zit dat bij jullie? Is jouw paard goed voorbereid op de dierenarts, hoefsmid, tandarts, …?

Ontwormen en dat gedoe…

Posted on by Sylvie

Ontwormen is voor sommige paarden (en eigenaren) een heel gedoe. Vaak wordt dat op de smaak van de pasta gestoken, in praktijk blijkt het echter inderdaad gewoon het ‘gedoe’ te zijn. 

Het baasje komt namelijk al enigszins zenuwachtig de stal in, achter zijn rug houdt hij iets verborgen. Hij benaderd wat gehaast zijn paard en doet het halster vluchtig om. Voorzichtig en zachtjes haalt hij achter zijn rug de tube van de pasta, zijn manier is een beetje sluipend te noemen.

Het paard is op zijn hoede en doet zijn hoofd een beetje omhoog zodat hij een beter overzicht heeft. De eigenaar houdt zijn paard goed en stevig vast, haalt vlug de pasta van achter zijn rug en wil die in de mond van het paard duwen.

Het paard schrikt, gooit zijn hoofd omhoog. De pasta valt op de grond en de emoties bij beide lopen hoog op…

Jammer, want als je goed voorbereid te werk gaat hoeft dat helemaal niet zo’n probleem te zijn…

Geurtraining?

Posted on by Sylvie

Heeft jouw paard daar ook last van? 

Hij is eigenlijk wel braaf, jouw paard, jij kan er alles mee. Maar van zodra de dierenarts aan komt wandelen, lijkt het wel een monster…

Je paard reageert onrustig, vergeet ineens alle beleefdheidsregels (hoezo mensen zijn niet gemaakt om omver te lopen?) en reageert soms zelfs agressief.

Even de tanden checken met gevaar voor een hersenschudding… 

Harttonen luisteren terwijl paardlief alle kanten op springt…

Vaccinaties toedienen, het is werkelijk een gevecht… 

Jup, je kijkt uit naar het moment wanneer dat moet gebeuren. 

Je hebt er je hoofd al over gebroken waarom ie nu zo doet… Je hebt hem toch goed voorbereid? 

Je hebt al een andere dierenarts geprobeerd. Een vrouw, want misschien houdt je paard niet van mannen? Het maakt niet uit, het lijkt niet persoonlijk. Bij élke dierenarts reageert je paard zo.

En als je een flesje ontsmettingsalcohol open doet, dan is de kans groot dat je paard óók bij jou ineens te keer gaat.

Paarden hebben een zeer sterk reukorgaan en koppelen ook geuren aan gebeurtenissen. Het zou dus zo maar kunnen dat het geurtje van de dierenarts samen viel met een niet zo fijne ervaring. 

Aan jou om geurtraining in te lassen om de negatieve ervaring te vervangen door een positieve ervaring.